- szelf
- сущ.• полка• шельф* * *♂, Р. \szelfu шельф, материковая отмель* * *м, Р szelfuшельф, материко́вая о́тмель
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
szelf — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. szelffie {{/stl 8}}{{stl 7}} najpłytsza, przybrzeżna strefa dna morskiego lub oceanicznego, stanowiąca zalaną część kontynentu, zakończona wyraźnym uskokiem <ang.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szelf — m IV, D. u, Ms. szelffie; lm M. y «płytka, przybrzeżna strefa dna morskiego lub oceanicznego będąca najniższą, płaską częścią zalanego wodą kontynentu, przechodząca wyraźnym załamaniem w stok kontynentalny» Szelf przybrzeżny, kontynentalny,… … Słownik języka polskiego
atlantycki — 1. «dotyczący Oceanu Atlantyckiego» Fala atlantycka. Wybrzeże atlantyckie. Atlantycki szelf. Łowiska, ryby atlantyckie. 2. polit. «dotyczący państw NATO (skrót ang. North Atlantic Treaty Organization = Pakt Północnoatlantycki)» Sojusz atlantycki … Słownik języka polskiego
szelfowy — przym. od szelf Lodowiec szelfowy. Płyta szelfowa kontynentu. Łowisko w rejonie szelfowym … Słownik języka polskiego
wyspowy — przym. od wyspa Szelf wyspowy (Islandii) … Słownik języka polskiego